Het Nederlands Theatersport Toernooi – de afkorting NTT bekt net iets beter – is een wedstrijd in Utrecht voor improvisatiegroepen uit de Lage Landen. Ik speelde voor de eerste keer mee en, spoiler alert, raakte met mijn teamleden in de halve finale!
One team, one dream
Ik kreeg de kans om samen te spelen met enkele toppers van Compagnie Amai: Katrien, Kenny, Ellen, PJ en Kelly. We zijn enthousiaste en energieke mensen met blijkbaar a very busy personal life, want samen trainen vooraf lieten onze agenda’s niet toe. We besloten om, bescheiden dat we zijn, te vertrouwen op onze speelervaring en het NTT te wingen.
Drie op vier
Onze eerste wedstrijd, waarbij Compagnie Amai won van Totdat de Dom Valt, heb ik helaas gemist (helse treinvertraging, maar bon, back to het NTT). De tweede wedstrijd heb ik echter nagelbijtend gevolgd: we verloren helaas nipt van het sterke GROOTkapitaal(onthoud die naam, belangrijk voor later).
Bij de derde wedstrijd was het, voor de allereerste keer ooit, mijn beurt. We streden tegen Play Doh Dino Crew, het team dat reeds de meeste punten bijeen had gesprokkeld en bijgevolg op de eerste plaats stond in het klassement. Ik had dus best wel wat stress (zoals altijd) en zou het ongelofelijk jammer gevonden hebben om m’n eerste wedstrijd te verliezen. Dat gebeurde echter niet, want we wonnen met onze parodie op Doornroosje; een verhaal over een psychopatenkoppel en ons shakespeareaans stuk ‘The Sword Under the Stone.’
Op zondagochtend speelden we tegen ARAM. Het verhaal over een wereld waarin klonen ongelimiteerd kan gebeuren en het sprookje over een meisje met tanden als handen waren een groot succes. De kers op de taart was echter ons laatste spel: Katrien deed een acrobatische dans met Kelly, PJ verkondigde spoken word-gewijs verleidende woorden en ikzelf zong er een lied over diverse groente- en fruitschillen. Wederom winst!
We won!
Oké, hier is Compagnie Amai nog al geraakt. So far so good! Nu moesten we twee groepen zien te verslaan: GROOTkapitaal (inderdaad, zie hierboven) en Fier Frienden (we hadden hun laatste wedstrijd gezien en waren helemaal onder de indruk).Dat het een nek-aan-nekrace was, is een understatement. We speelden een vrije (horror)scène over een heks die maagden liet vermoorden, een touch-to-talkverhaal met mimespelers in de hoofdrol en onze ouwe getrouwe: het soapvierkant. We speelden in op onze sterktes en dat loonde: Compagnie Amai won voor de eerste keer ooit de kwartfinale! Stiekem ben ik – nog steeds – heel trots dat ik hieraan kon bijdragen!
Bitterzoet
Kelly en ik lieten de halve finale met het volste vertrouwen over aan de anciens. Het genre van Compagnie Amai verschilt als dag en nacht met dat van Bitterzoet. Wij zetten in op humor en snelle scènes, zij blinken uit in het neerzetten van sterke emoties en trage dialogen. Iets over appels en peren dus. De hilarische taferelen die Katrien, Kenny, Ellen en PJ uit het mouw schudden, wonnen het helaas niet van de tegenstanders. Maar dat ze de pannen van het dak hebben gespeeld, staat buiten kijf!
Dus ja, we did that. Compagnie Amai mag zich dus zonder blikken of blozen tot de vier beste improvisatiegroepen rekenen van de 32 deelnemende teams! Amai!
Geschreven door Atreyu De Baets – improvisator bij Amai